Kadere kırgın olmak istemeyenlere; “Viktimoloji” öneriyorum

İlk duyduğumda çokça garipsediğim hatta anlam veremediğim bir kelimeydi “viktimoloji”. Kime bu kelimeyi söylediysem ilk tepkileri hiçbir fikirlerinin olmadığı yönündeydi.

Efendim, TGRT Haber de içerik ürettiğim bir dönemde Emniyet Teşkilatı’nın özel bir birimi olan “Kriminal Dairesi”nde çekim yaparken komiser Ezgi Hanım’dan duymuştum ilk defa… İlk duyduğumda; “Nasıl yani? Böyle bir kelime mi varmış” diye içimden kendi kendime sormuştum. Hani fizyolojiyi filan biliriz de bu ne demek şimdi diye düşünmüştüm.

Mahşere uzanan sevgi: Rüveyda ya da İkinci Mona Rosa

Şarkılarda olduğu gibi şiirde de her yol ‘aşk’a çıkar. Ortak yönleri olsa da ‘yürek’ler kadar çeşitlidir aşklar. Sezai Karakoç’un tabiriyle “kaderin üstünde bir ‘kader’ olduğu” gibi, aşkların da ‘aşkı’ vardır. Kor alevler gibi ruhu sarıp sarmalayan, gözleri çeşme, yüreği rehin, zihni bulutlu yapan ve Leyla ile Mecnun, Mona Rosa ve Rüveyda’yı yeşerten masum aşk’lardır onlar…

Beyaz Geceler Pembe Gündüzler

Zaman, görüntü, kader
akıyor hep ahenkle,
ne arkasında bir iz,
ne de hatıra kalıyor elle tutulur.

Değildir

Aşk yolunda her dem çileli
Olamayan, aşık değildir
Baştan başa yâr derdiyle
Dolamayan aşık değildir

Kalmazsın

Gönül elbette bir gün şad olursun böyle kalmazsın.
Bu gamdan kederden azad olursun böyle kalmazsın.

Olmaz Mı?

Batı uygar imiş neyime gerek,

İpliği pazarda, tarlası çorak

Kaderi, yazıyı suçlama bırak

Kur’ân’ı, ayeti bilsek olmaz mı?